اولی تلاشها برای چاپ سه بعدی امروزی (آخرها قرن بیستم) در دنیا صنعتی وقتی اعمال شد پرینتر سه بعدی FDM که اکثری از ما در کشورایران خودمان هنوز از پرینترهای کاغذی بی آلایش و کامپیوترهای MS-DOS شگفت زده میشدیم (اما در شرایطی که خوش شانس میبودیم که بتوانیم در ده سال شصت شمسی اینگونه دستگاههای گران و نایابی را از مجاورت ببینیم و لمس کنیم)!
1970: ده سال ایده پردازیهای اول
اوایل این ده سال کمپانی میتسوبیشی موتورز این ایده را ارائه بخشید که از متریال طاقت فرسا شدۀ عکاسی برای تشکیل داد لایه به لایۀ قطعات استعمال شود.
درین ده سال تصویب نوآوری «چیزی که ما به آن “چاپ سه بعدی” اطلاق میکنیم»، به معنای محصور در لحاظ گرفته نشده میباشد بلکه مشتمل بر تایپ کردن یا این که نمادها و شکلها و الگوهای دیگر مرتبط با جوهر میگردد؛ اصطلاح جوهر در اینجا خیر تنها مشتمل بر مواد دربردارنده رنگ و رنگدانه، بلکه به هر مادۀ خل وچل گفته میشود که از آن برای ساخت و ساز الگوها و شکلهای متبوع به کارگیری می شود. جوهر متبوع در ده سال هفتاد برای مثال میتواند از نوع ذوب داغ باشد. طیف وسیعی از ترکیبات جوهری در بازار جان دار بود که می توانست نیازهای ابتکار عمل را برطرف سازد ولی در آن مجال شناخته گردیده و ارزان نبود. با این وجود، درین ابتکار عمل ده سال هفتاد میلادی از آلیاژ فلز رسانا تحت عنوان جوهر مستعمل میباشد:
در سال 1971، یوهانس اف.گوتوالد دستگاهی با ساختاری شبیه Liquid Metal Recorder را تصویب ابداع کرد؛ این دستگاه یک جوهرافشان پیوسته برای متریال فلزی بود که میتوانست قطعه ای فلزی را روی ورقه ای چندبار مصرف ساخت نماید تا آن برگه برای چاپ دوباره یا این که فوری قابل استفادۀ دوباره باشد. بنظر میرسد این اولین تصویب ابتکار عمل مرتبط با چاپ سه بعدی یا این که مثال سازی سریع باشد.
با اینحال دستگاه یوهانس اشکالاتی داشت: از دید نیازمندی به متریال برای فرایندهای تعالی، متناسب با ارتقاء اندازه، هزینه نیز زیاد میشد و محدودیتهایی هندسی هم ساخت می کرد. در سود غرض فرعی این بود که استعمال از متریال در فرآیند را به وضعیت با صرفه رسد. یک کدام از دیگر از هدف ها دستگاه یوهانس این بود که مواد مصرف شده در هر روند ایجاد کرد، قابل بازیابی برای استفادۀ دوباره باشند. جنبۀ دیگر این نوآوری آن بود که صفحۀ حاملی وجود داشته باشد که بعداز اتمام شغل بتوان سر مشق را به راحتی از آن مستقل کرد (یعنی به عبارتی معنی بستر تشکیل داد جداشونده پرینترهای سه بعدی مدرن). دستگاه یوهانس وتوالد خیلی پیشرفت نداشت و درحد تئوری باقی ماند.نکته: در سال 1974، دیوید ای. جونز از معنی چاپ سه بعدی یا این که 3D Print در ردیف روزانۀ خویش در مجلۀ New Scientist اسم پیروزی و بنوعی میتوان اورا اولین ژورنالیستی محسوب کرد کهاین واژه و کلمه را برای مخاطبان همگانی گشوده کرد.تاریخچۀ پرینت سه بعدی در سال 1981 با درخواست تصویب ابتکار عمل دکتر معالج هیدئو کوداما برای یک دستگاه مثال سازی سریع آغاز می شود. تا آنجا که می دانیم، پزشک معالج کوداما اولین کسی میباشد که برای تصویب ابتکار سیستم پرداخت رزین به وسیله پرتو لیزر درخواست میدهد.